MFT, Maakplaatsen, generators & broedplaatsen
5 jaar verslaafd
Ik ben verslaafd aan coderen, al 5 jaar. Het begon met een simpel idee dat ik later Subtwitter doopte. Het idee was om een klein programma te schrijven dat ondertitels van films of series omzette naar gelijkaardige tweets. Dit werkte met ondertitel bestanden. Ik was zo gepassioneerd en overtuigd door dit idee dat ik mezelf leerde programmeren en na 3 weken was het af. Voor het project had ik een paar boeken over programmeren gekocht, maar na pag. 28 gaf ik het op. Ik kwam tot het besef dat het eigenlijk veel makkelijker was om een einddoel te hebben, dan gewoon de taal te leren. De code van het programma was gruwelijk fout geschreven, maar het werkte perfect. Het leverde mijn eerste officiële tentoonstelling op en ik beheerste de basis van het programmeren.
Door mijn nieuwe skill ging er een wereld voor me open. De mogelijkheden waren eindeloos. Wat als ik nu deze data combineer met die data? Ik studeerde in die tijd Mediakunst aan het Kask in Gent en experimenteerde nachten met coderen.
Een groot aantal experimenten verder gebruikte ik meer en meer de open data van steden. In België waren toen alle data van de treinen in realtime openbaar. Hier wilde ik iets mee doen. Ik creëerde een virtuele wereld die België voorstelde waar virtuele personen rondreisden op realtime data van de Belgische treinen. Dus als een trein vertraging had, dan had de virtuele persoon ook vertraging. Als de persoon aankwam in een station koos hij een nieuwe trein en reisde verder. ‘s Nachts ligt de wereld stil omdat er geen treinen rijden in België. Toen dit eenmaal af was schreef ik er functies bij. Eerst kregen virtuele personen een geslacht en een naam, afkomstig van een babynamen website. Later kregen de personen ook emoties. Als een persoon vertraging had voelde hij zich niet goed. Later konden de personen ook verliefd op elkaar worden, voelden zich goed en gingen samen reizen. Zo schreef ik iedere dag wel een nieuwe functie voor de virtuele wereld. Ik heb het project nooit online geplaatst en dit is de eerste keer dat ik erover schrijf.
Beide projecten zie ik als de basis onder mijn coderingsbestaan. Ik denk dat het goed is om eerst een projectidee te hebben waarover je gepassioneerd bent en dan pas een boek te kopen waaruit je stap voor stap de functies van het coderen leert.
Jaywalking en Seattle Crime Cams zijn 2 installaties die ik voor IDFA Doclab maakte en die een uitdaging waren. Het waren projecten die boven mijn skillset lagen, maar ik was ervan overtuigd dat deze installaties gemaakt moesten worden. Voor mij is het dan ook belangrijk dat deze 2 werken in mijn solo tentoonstelling - van 4 mei t/m 30 juli 2017 in Tetem - te zien zijn.
~ geschreven door Dries Depoorter
De solo tentoonstelling van Dries Depoorter wordt mede mogelijk gemaakt door Vlaams Ministerie van Cultuur, Jeugd, Sport en Media, Departement Cultuur, Jeugd, Media / Afdeling Kunsten.
Vorige blogs
De kunst voor wie het gewoon is
Een vreemde
Meld je aan voor de Nieuwsbrief
Bezoekadres
Tetem
Stroinksbleekweg 16
7523 ZL Enschede
053 - 23 08 791
tetem@tetem.nl