Chapter III: Transforming Desires

Zet dit event in mijn agenda
03-12-2020 07:12 28-03-2024 12:03 Amsterdam Chapter III: Transforming Desires Playbour City Engines Chapter III: Transforming Desires onthult een nieuwe virtuele speeltuin met negen sculpturen, vormgegeven door de Zuid-Koreaanse ontwerper Handi Kim in samenwerking met The Rodina. Elke virtuele sculptuur symboliseert een menselijk verlangen en de onmogelijkheid om dit verlangen te vervullen. , ,

Wanneer we in onze vrije tijd online aan het ontdekken en spelen zijn, staan we er nauwelijks bij stil welke data ons online gedrag produceert, hoe dit gedrag wordt gestuurd door onze innerlijke verlangens en hoe deze verlangens gebruikt worden als een product of dienst. In Playbour City Engines Chapter III: Transforming Desires stelt The Rodina een collectieve en niet op geld gefocuste manier van denken en verlangen voor, als tegenhanger van individualisme en competitie. Chapter III: Transforming Desires onthult een nieuwe virtuele speeltuin met negen sculpturen, vormgegeven door de Zuid-Koreaanse ontwerper Handi Kim in samenwerking met The Rodina. Elke virtuele sculptuur symboliseert een menselijk verlangen en de onmogelijkheid om dit verlangen te vervullen.

In het allereerste hoofdstuk van Playbour City Engines konden bezoekers bieden op en unieke playgrounds kopen tijdens een live veiling event. Deze playgrounds zijn als sculpturen toegevoegd aan de virtuele tentoonstellingsruimte van Tetem. Elke sculptuur is opgedragen aan de koper en drukt visueel één universeel verlangen uit, namelijk onze oncontroleerbare drang naar méér geld, roem, materieel bezit, individualiteit, macht, luxe, schoonheid, extreme efficiëntie en de zoektocht naar exotische ervaringen.

In dit derde hoofdstuk onderzoekt The Rodina hoe spel wordt gemanipuleerd tot een kapitalistische productiewijze. Welke mechanismen worden gebruikt? In een poging om dit te beantwoorden kijkt The Rodina naar verlangens. Als de kern van kapitalistische machinerie worden verlangens zorgvuldig ontworpen als onbereikbare opwindende momenten van het jagen op wat wij denken dat onze dromen zijn. Onze verlangens worden echter subtiel geconstrueerd door de markt en ideologie. Door de online wereld te betreden, en games en apps te spelen, delen we unieke gegevens over onze dromen en behoeften. Op deze manier kunnen wensen in de vorm van producten en diensten eenvoudig op elk individu worden afgestemd.

Tijdens Chapter III genaamd Transforming Desires worden bezoekers uitgenodigd om een grote virtuele speeltuin te betreden met negen sculpturen, waarin elke sculptuur een bepaald verlangen symboliseert. De speeltuin is echter een valstrik die niet tot bevrediging leidt, aangezien elk verlangen is gecamoufleerd als een behoefte. Het verlangen kan niet gemakkelijk worden vervuld, als het eenmaal is bereikt willen we het niet langer. Zoals de psychoanalyticus Jacques Lacan opmerkt: “Verlangen uitgedrukt door fantasie wordt gedreven door zijn eigen onmogelijkheid”.

In navolging van de concepten van Donna Harraway die het menselijke gebrek aan aandacht voor collectieve verlangens uitdaagt, wat de mogelijkheid van grote ongelijkheid in de wereld meebrengt, onthult The Rodina hun ontgoocheling over een dergelijke realiteit en uit een wens voor collectiviteit en speelsheid.

When we spend our free time online – discovering and playing – we hardly think about what our online behaviour produces in terms of data, how this behaviour is controlled by our inner desires and how these desires are being used as a product or a service. In Playbour City Engines Chapter III: Transforming Desires, The Rodina proposes a wish for a collective non-monetizable way of thinking and desiring, as a contrast to individualism and competition. Chapter III: Transforming Desires reveals a new virtual playground with nine sculptures, designed by South Korean designer Handi Kim in collaboration with The Rodina. Each virtual sculpture symbolizes a human desire and the impossibility to fulfill it.

In the very first chapter of Playbour City Engines, visitors could bid on and buy unique playgrounds in an auction-like event. These playgrounds have been added as sculptures to the exhibition space of virtual Tetem. Each sculpture is dedicated to its buyer and visually expresses one universal desire, namely our uncontrollable thirst to have more money than would ever be needed, fame, material possessiveness, individuality, power, luxury-hunting, addiction to beauty and cleanness, extreme efficiency, over-fantasizing and seeking exotic experiences.

In this third chapter, The Rodina asks how free play becomes manipulated into the capitalist mode of production. What mechanisms are used? Trying to answer this, The Rodina focuses on desires. Being a core of the capitalist machinery, desires are carefully crafted as unachievable exciting moments of hunting for what we think are our dreams. However, our desires are delicately constructed by the market and ideology. Through entering the online world, playing games and apps, we are sharing unique data about our dreams and needs. This way, desires in the form of products and services can be easily tailored to each individual.

During Chapter III called Transforming Desires, visitors are invited to enter a large virtual playground with nine sculptures, where each sculpture symbolizes a particular desire. Additionally, the playground is like a trap leading to incomplete satisfaction. Because each desire is camouflaged as a need. It can’t be easily fulfilled, once achieved we no longer want it. As the psychoanalyst Jacques Lacan points out: “Desire articulated through fantasy is driven by its own impossibility”.

Following Donna Harraway’s concepts challenging the liberal human lack of concern for collective desires which leaves the possibility for wide inequality in the world, The Rodina reveals their disenchantment from such reality and proposes a wish for collectivity and playfulness.