Neurotechnologie confronteert ons met onze eigen menselijkheid en roept belangrijke vragen op: Wat betekent het om mens te zijn? Als technologie in je brein is ingebouwd, wie is dan de baas en wie is verantwoordelijk voor je gedrag? Wie willen wij zijn in de eeuw van de neurorevolutie?

Kunstenaar en cyborg Neil Harbisson werd kleurenblind geboren. Door een sensor in zijn brein te laten implanteren kan hij kleuren zien en horen. Op deze manier heeft hij een nieuw zintuig ontwikkeld. Mevrouw H. heeft ALS, zij is volledig verlamd en kan niet meer praten. Bij gebrek aan spierkracht bestuurt ze met de elektriciteit uit haar hersenen een computerprogramma om woorden en zinnen te spellen. Dit biedt haar en vele ALS patiënten hoop, maar gaat de ziektekostenverzekering deze procedure ooit vergoeden? Meneer L. werd vanwege Parkinson behandeld met diepe hersenstimulatie. Fysiek kon hij weer normaal functioneren, maar hij werd een andere man: ongeremd en onverstandig. Hij moest kiezen of hij de hersenstimulatie aan of uit wilde zetten.

Deze en andere voorbeelden komen voorbij in de lezing van Femke Nijboer, universitair docent Gezondheids-, Medische- en Neuropsychologie aan de Universiteit van Leiden. Zij leidt het Leiden Locked-in Lab waar onderzoek wordt gedaan naar de verbetering van de zorg en het leven van mensen met een volledige verlamming. Daarnaast is zij gespecialiseerd in de ethiek en acceptatie van neurotechnologieën zoals Brain-Computer Interfaces. In haar lezing gaat Femke in op een constructieve aanpak voor de ethische en maatschappelijke kwesties die gerelateerd zijn aan de ontwikkeling van neurotechnologie.

Deze lezing vindt plaats in het kader van de tentoonstelling StickMan en de relatie tussen technologie en het menselijk lichaam.