Techologie is een reflectie van wie we zijn

Technologie is een noodzaak om te overleven en aanjager van de menselijke evolutie. Dat werd me pas echt duidelijk na het lezen van Kevin Kelly’s boek ‘De wil van technologie’, over de autonome ontwikkeling van technologie. Door technologie wordt het mogelijk extensies van het menselijk lichaam te maken, die het makkelijker maken om te overleven. Digitale technologie, zoals smartphones en GPS navigatiesystemen, en het internet als een extensie van ons brein. Door technologie kunnen we tools ontwikkelen, deze kunnen we inzetten als verlengstukken van de menselijke zintuigen. De opnamerecorder als verlengstuk van het oor, waarmee we geluiden kunnen opnemen die we zelf niet kunnen waarnemen. Infraroodcamera’s waarmee je warmte kunt zien, als verlengstuk van onze ogen.

Technologie vormt een reflectie van wie we zijn. Het helpt ons verder, vergroot onze mogelijkheden tot overleven en tot betere versies van onszelf te komen. Er is echter ook een keerzijde. Een groot deel van ons leven wordt beheerst door algoritmes die onzichtbaar voor ons zijn. Zo kijken we series die ons via Netflix worden aangeraden, op grond van ons eerdere kijkgedrag. Je hier bewust van zijn is belangrijk. Open blijven staan voor variatie en verschillende standpunten en niet alleen maar ‘meer van hetzelfde’ consumeren.

Mijn tentoonstelling The Monads gaat over de essentie van wat natuur en techniek met elkaar verbindt. Je ervaart iets dat zowel natuurlijk als mechanisch is. Techiek wordt ‘levend’, krijgt ‘bezieling’, vergelijkbaar met hoe de wiskundige filosoof Leibniz ‘the monads’ omschrijft als elementaire deeltjes die een bewustzijn hebben. Daar waar techniek in het dagelijks leven vooral wordt gezien als tool, probeer ik het tot een ervaring te maken. Ik componeer in geluid en beweging en ga op zoek naar frictie; in hoe het stuk zich ontwikkeld en door te spelen met verwachtingen. Onderliggende structuren die aanwezig zijn in zowel de natuur, als in digitale techniek, wil ik samenbrengen en daarmee de scheidslijn minder absoluut maken. Zo zie je bij het tentoonstellingsonderdeel Compositie, dat het zwermgedrag van vogels als vertrekpunt neemt, dat dit complexe systeem volgens eenzelfde soort wetten en condities werkt als bijv. bepaalde economische processen. Het komt neer op bepaalde regels die je vaststelt, een ‘recept’. Tezamen ontpoppen onderdelen en processen zich tot een organisme dat meer is geworden dan de som der delen.

Wat ik wil met mijn werk is techniek dichter bij de mens brengen. Techniek niet zien als iets dat vreemd voor ons is, of waarvoor we bang zijn, maar als iets dat bij ons hoort, bij ons mens zijn.

~ geschreven door Gabey Tjon a Tham

Gabey Tjon a Tham exposeert van 28 juni tot 30 september met The Monads in Tetem. Op zondag 9 september geeft ze een Artist talk over haar werk. Tijd: 11.30 - 12.15 met aansluitend een lekkere brunch en het tweede Sonic DIY event dat we in samenwerking met Patrick Jonkman organiseren. In 2020 gaat Gabey opnieuw een tentoonstelling maken voor Tetem. Deze zal gaan over computational time; hoe verhoudt digitale tijd zich tot de tijd die wij als mens ervaren? Van dit gegeven wil Gabey een zintuiglijke ervaring maken.